Meegaan in de stroming.

Als ik bij scholen voor (gedeelte van) een dag les mag geven dan is iedere dag anders. Ik heb nu al verschillende keren les aan een aantal groepen binnen een grote Montesorischool. Bij iedere school is even aftasten wat de bestaande structuren en gewoonten zijn. Op deze school, waar ik gisteren les gaf, mogen de kinderen in de ochtend  zelf bepalen wanneer ze hun fruit eten. Ze hebben de verantwoordelijkheid voor hun eigen plantje, lopen op sokken of sloffen rond, spelen ze op een matje en kiezen ze zo hebben ze voor dat moment hun eigen plek.

Als ZZP'er mag ik mijn dag indelen zoals ik dat wil en op deze school zijn de kinderen wel gewend dat er verschillende mensen les komen geven via het creatieve invalplatform van QRABBL. De kinderen op deze school zijn wel gewend dat er verschillende ZZP'ers via QRABBL les komen geven. 

Dinsdag was de eerste dag na de meivakantie, want maandag was het Bevrijdingsdag, ik liep de klas binnen en daar was al een stagiaire die de klas aan het inrichten was. De vloer van het lokaal was in de meivakantie geboend en alle meubels en spullen waren verplaatst. Dat is altijd een hele verhuizing weet ik.
Ik hang de dagplanning op en tast wat af, vraag wat aan de stagiaire. Want meestal reken ik op zo'n dag wel een beetje op de kennis van de stagiaire wat betreft het algemene reilen en zeilen. Meestal maak ik een globlaal plannetje met activiteiten voor de dag maar daar kom ik dit keer niet aan toe want de kinderen komen al om 8.15u  binnen samen met hun ouders, die ook mee naar binnen mogen. De kinderen gaan vervolgens al lekker zelf aan de slag, ze kiezen een activiteit om te doen.

Er blijkt vandaag een kind in de klas te starten (na 2x te hebben geoefend). Dat verbaast me wel als invaller. Want zo'n eerste schooldag is natuurlijk wel spannend. Daar gaat mijn aandacht het eerste half uur dan ook naar uit. Gelukkig is het kind rustig en gaat het, als is het wat langzaam, met de stroom mee. Eerst blijft hij veel bij mij in de buurt maar gedurende de dag gaat hij wat meer mee met de groep. Aan het eind van de dag gaat hij bij de stagiaire op schoot en valt als snel in slaap. Wat een boel indrukken heeft dat manneke te verwerken die dag!

Als ik van de stagiaire hoor dat ze meestal niet in de kring gaan zitten besluit ik om daar vandaag ook niet mee te starten. Ze vertelt me dat kinderen meestal in kleine groepjes worden uitgenodigd voor een lesactiviteit. 
Ik pak mijn 'hoge hoed' en 'tover' daar mijn eerste activiteit uit. Het liedje "Doe mij na" bevalt wel, veel kinderen raken actief betrokken. Óók het kind dat behoorlijk bazig en bozig uit de hoek kwam. Hij doet enthousiast mee!
Wow, ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Niet iedereen hoeft mee te doen, wat ervoor zorgt dat niet bezig bent met orde tijdens de activiteit. 
Dan 'tover' ik een instrument uit een koffer. Check. Weer veel betrokkenheid! Kinderen raden volop welk instrument het is waarbij de trompet of fluit de meest genoemde instrumenten zijn. De saxofoon komt er met wat hints van mij uiteindelijk uit.
Ik speel het liedje dat we tijdens de vorige activiteit hebben gezongen en er ontstaat direct herkenbaarheid. Als ik ook nog eens benoem dat het vorige liedje 'Doe mij na' heet onstaat er een rij achter me met kinderen die me nadoen. In tempo en bewegingen.
Dan ga ik een tijdje op een stoel zitten en komen nieuwsgierige kinderen dichtbij de saxofoon. Ze drukken op kleppen en knoppen. Stoppen hun hand in de beker. Ik blaas op de saxofoon terwijl de kinderen alleen de witte knoppen mogen indrukken. Kinderen ervaren hoe de saxofoon werkt en voelen de trilling van het instrument aan de beker.

De boog kan niet altijd gespannen zijn en dus laat ik de kinderen vervolgens lekker werken.
Dan is het tijd voor de stagebegeleider(s) van de stagiaire om te zien hoe het haar vergaat. Ik had dit persoonlijk anders gepland als ik de school was. De stagiaire doet haar ding en de dag vervolgen we met buitenspelen, eten en buitenspelen.
In de middag besluit ik nu wel een kringactiviteit te doen. Kinderen blijken een vaste plek te hebben en we gaan lekker muziek maken. Ook nu verloopt de activiteit heel fijn.
Op deze dag hebben zowel ik als de kinderen meestal meegevaren met de stroom. En dit keer heb ik dat meer gedaan als anders omdat de structuur van de groep dat vroeg en wat was het fijn om dat te ervaren. Af en toe wilde een kind tegen de richting in roeien of zijn eigen koers varen maar door even met hen mee te roeien en te laten merken dat ik hen zie in wat ze nodig hadden gingen ze weer mee in de stroom. De één een duidelijke grens en de ander een speciale opdrachtje.

Deze aanpak zorgde ervoor dat ik niet te veel energie verlies door alles in banen te willen leiden en dat de kinderen konden vertrouwen op de bestaande structuur.