Binnen een groep.
Ik weet het nog goed die keer dat ik besloot om niet meer met de vriendengroep mee te gaan naar een festival. Gezellig in een paar dagen kamperen in een tentje op een festival terrein met vrienden. 's Avonds met alle mensen die ook kampeerden 'Hey Jude' lallen. Verbinding voelen. Dit was tijdens mijn studententijd; in ons studentenflatje stond ik toe ik de keuze maakte. Oh en wat vond ik dat spannend en lastig. Het was een emotioneel besluit waarvan ik wist dat het nodig was en die ik daarom ook kon maken.
Ik weet het nog goed die keer dat ik besloot om even een keer alleen uit eten te gaan omdat ik even tijd voor mezelf nodig had.
Ergens in Budapest in een klein restaurantje heb ik heerlijk gegeten tijdens een studiereis. Een fijne herinnering die ik me nog haarfijn herinner. Haarfijn omdat het niet echt fijn is om je los te maken van een groepsmoment.
Zie het als het roeien in een kano voor 10 personen. Waarbij je van A naar B roeit. Als je besluit niet mee te roeien komt de roeiboot nog steeds aan alleen iets minder snel en de andere moeten wat meer moeite doen. Je weet dat de groep iets inlevert in het is zeker minder snel en gezellig. De keuze om even aan wal te gaan levert op dat je de volgende dag er weer fris en fruitig bij kunt zijn waardoor boot weer doorvaart. Bovendien is het roeien geen wedstrijd wanneer je samen van A naar B wil gaan.
Ik woog en weeg steeds af wat zwaarder weegt voor mij en of ik er een minder mens van wordt als ik besluit even niet mee te doen; Een afweging maken tussen eigen welzijn en gezelligheid,
En bij al deze situaties vond ik mijn welzijn net wat belangrijker dan mee te gaan in de groep omdat ik op die manier een betere versie van mezelf ben.
Welke situaties weet jij je nog 'haarfijn' te herinneren?
Of vraag je je af hoe je dergelijke situaties aan kunt gaan en de belangen voor jezelf af kunt wegen?
Reactie plaatsen
Reacties